Yazar
En sevmediğim saatler, yemek saatleri evde. Tırnaklarımın kenarındaki etleri yemeyi seviyorum ben. Annem. Ağzıma tıkıyor lokmaları, başımda bekliyor hep yemeklerde. Yutmuyorum hemen ağzımdakini. Tatları öyle kötü ki yemeklerin. Hepsinde kıyma var. Niye bilmiyorum. Ağzımda bekletiyorum ben de yemekleri. “Hadi, yut…
Yazıyı göster
“Anne, bak, Melek’in bebekleri ne güzel!” “Tasula verdi onları. Avrupa’dan getirdi.” “Melek nerede teyze?” “Sokakta işte, gelmiyor ki! Senin de canın sıkıldı. Meleeek! Neredesin? Meleeeek!” Başörtüsünü çıkaran Nadide, pencereden dışarı seslenen kız kardeşine baktı. “Melek hep sokakta mı oynuyor?” “Hiç…
Yazıyı göster
Bale. Uçarcasına dans eden, zarafet ve asaletle vücutlarını sanata adayan, bu asaleti, zengin vücut hareketlerini varoluşumuza anlam katan, anlam katma yolunda ilerlerken yüreğimizden tutan öykülere adayan bale sanatçıları. Bitmez tükenmez sanatlarında mükemmelleşme çabaları ah, sanatın kıvılcımı bağırlarından izleyicileri alev alev…
Yazıyı göster
Eğitim, bir üniversiteden mezun olmak ne kadar da büyük öneme sahiptir, ama bazı insanlar bu ayrıcalıktan yararlanamazlar. O zaman elleriyle çalışmak zorunda kalırlar, zanaatları vardır bu kişilerin ve hayatlarımızı ellerinin emeğiyle doldururlar, eşsizdir yaşantılarımızda, bu ürünler, biz fark etmesek de…
Yazıyı göster
Rutin. Bu kelime bize sonsuz bir sıkıntı hissi veriyor; akmayan, bir yerde sıkışıp kalmış yaşam. Bir sonraki gün ne olacağını tam bir kesinlikle bilmek, yarından sonraki gün, böylece devam edip giden günler silsilesi. Her yan sessiz sular. Rüyasız uyku gibi…
Yazıyı göster
Sinema, varoluş katmanlarına açılan büyülü beyazperde, kelimeler dünyasının ötesine bir yolculuk, bilinen ve bilinmeyen renklerde dalgaların seyrinde. Sesler, içimizin aynalarında yankılanan, anlamını imgeler dünyasında taşıyan, dokunulabilir dünyadan zamansızca ötelerde, yüreğin diliyle. Uçurumlarımıza dek aynalar, içinde kaybolduğumuz görüntüler dünyasında varoluş hüznüne…
Yazıyı göster
