Vardığım soğuk odanın duvarları yıkıldı.
Kalktım derdimi bilen çınarın gölgesinden.
Yaşımın aktığı yerdeyim.
Hiç yol almamış gibiyim.
Yaşımı sayan saatin yelkovanı çakıldı.
Kırışıklıklarımdan yol alıyorum yeniden.
Artık saçlarımın ağardığı yerdeyim.
Rüzgârla dans eden bir kırlangıç gibiyim.
Diz çöktüğüm sandukanın kilidi açıldı.
Öylesine büyük özlemler geçiyor ki derimden.
Yaşımın donduğu yerdeyim.
Kendine uzaktan el sallayan bir yolcu gibiyim.
**Kapak fotoğrafı: Hüseyin Lekesiz
25 Şubat 2022