16 Şubat 2018
Vivien
Tat ve koku almıyordu. Önemi yoktu ve gözleri artık insan yüzlerini seçemiyor, yeterince yaklaşmadığı müddetçe nesnelerin varlığını kestiremiyordu. Hayır,yaşlanmıyordu. Vivien,yok oluyordu. Vivien, yirmili yaşlarının sonunda, kırılgan ,alabildiğine sevimli ve kendi ufak telaşlarıyla insan canlısı bir varlıktı. Küçük bir insan topluluğunun…
Yazıyı göster