Şato

Camı kırık pencerelerden bakarkenDüşmemek için tutunduğumuzSoğuk mermerin küstahlığıYorganı parçalıyorYapay bir aldanış ellerindeGecenin soğukluğunu bilmekten gelenAni ve yavaş bir düşüştür yaşadığı Sanki hiç üşümemişti daha önceEski geceleri anımsamasıyla utanıyorÇıplaklığı tüm gökyüzünün diline dolanmıştıŞimdi ise üşümekten korkuyorYorgan ağzında, dişlerinde,dudaklarını yakıyor Ulaşılmaz şatolar…