21 Ekim 2017
Delilik
O gün, ben şehirden giderken o sandalyesine yaslanmış bekliyordu. Bizimle gelmesini teklif ettim. “Kapa gözlerini!” dedi. Başka türlü boyanmıyormuş yalnızlık. “Tam gitmiyor kimse, bir parçasını bırakıyor, o parçalarla muhteşem vücutlar ortaya çıkarılabilir, hatta çok fantastik sevişmelere imza atılabilir.” diye mırıldandı….
Yazıyı göster