Tag
Geçen akşam, Arda Aydın’ın yazıp yönetip oynadığı, Biraderler Yapım imzalı “Şişli’de Bir Apartıman” adlı müzikal gösteriyi, büyük bir beğeni ve hayranlıkla izledim. Dahası Arda Aydın’ın yorumladığı hemen her şarkıya, yetmeyen sesim ve haddimi bilmezliğimle eşlik etme cüretinde bile bulundum. “Şişli’de Bir…
Yazıyı göster
Bu defa konuğum Erhan Çelik. Onu sadece “arşivci, koleksiyoner” diye tanımlarsam çok şeyi eksik bırakmış olurum. O gerçek bir centilmen, örneği neredeyse tükenmiş bir İstanbul Beyefendisi. Bir Gönül Akkor tutkunu. Şık, özenli, tevazu sahibi, entelektüel birikimi olan, eşine az rastlanır…
Yazıyı göster
Arthur Miller’ın “Orkestra” (Playing For Time) adlı piyesiyle, 1980’lerin ilk yarısında tanışmıştım. Ali Poyrazoğlu’nun yönettiği oyunda Ayla Algan, Sedef Ecer, Duygu Ankara, Tijen Par, Nergis Çorakçı, İsmet Ay’ı hatırlıyorum şimdi. Perde kapandığında, bir süre salondan çıkamamıştım. Dehşet içindeydim. Tedirgindim. Adeta…
Yazıyı göster
Ayşe Erbulak ile ne zaman göz göze gelsem, daha doğrusu ne zaman göz bebeklerinde kendimi görsem o mutluluğu yaşarım.”Tanımla, biraz daha anlat, açıkla” deseniz, beceremem şimdi. Bambaşka bir şey bu. Adeta tayf gibi saran, sarmalayan bir huzur, mutluluk, sevinç. Hepsi…
Yazıyı göster
Bugün 27 Mart. Bugün Dünya Tiyatro Günü. Tiyatroda, izleyici koltuğunda, arada çok kısa antraktlar yaşanmış olsa da elli bir sezon yaşadım. Dile kolay. Yani yarım asırdan bile fazla. Üstün Akmen’in tanımıyla, “Seyirci koltuğunda biriken sahne tozları”na bulandım. O toz hücrelerime…
Yazıyı göster
Ali Poyrazoğlu ile konuşuyoruz dakikalardır. Daldan dala atlıyoruz. Salkım saçak bir söyleşi bu. Korkuya kapılıyorum ister istemez. Ya şu anları kağıda dökemezsem yeterince ya eksik güdük kalırsa seçtiğim sözcükler. Varsın belleğini yitirmiş olsun, Madam Arşaluz’dan mı çekiniyorum yoksa? Ya yazımı…
Yazıyı göster
