Yeryüzünün 160 milyon yılına damga vuran bu devasa canlıların varlığına dair kanıtlar ilk defa 1820’lerde bulunmuştur. Nitekim tanımlamaları ve adlandırılmaları da 1842’de yapılmıştır. Dinozor ismi Latince ‘korkunç sürüngen’ anlamına gelmektedir.
1850’lerde ABD, Kanada, Moğolistan ve Çin gibi ülkelerde yaygın olarak fosillerine rastlanmıştır.
Şimdiye kadar yaklaşık 360 dinozor cinsi kayda geçmiştir.
Boyutları çok çeşitlilik göstermektedir. Yapılan çalışmalar dahilinde 30 cm uzunluğunda ve 2 kg ağırlığında olanlarının yanında 15 metre uzunluğunda ve yaklaşık 90 ton ağırlıkta olanlarına da rastlanılmıştır.
Triyas devri sonundaki (yaklaşık 200 milyon yıl önce) toplu yok oluşta büyük ölçüde dünya üzerinden silinmişler, yalnız küçük boyutlu birkaç dinozor türü bu toplu yok oluştan kurtulabilmiştir.
Sonrasında sayıları tekrar hızla artmış ve boyutları büyümüştür.
Dünyanın her noktasına yayılmışlardır. Kutuplardan çöle kadar her ortama uyum sağlamışlardır. 160 milyon yıl boyunca dünyaya hükmedebilmelerinin en önemli nedeni, her koşula hızla evrilerek uyum sağlayabilme yetenekleri gösterilmektedir.
Bu kusursuz yaratıkların dünyadan silinmesi hakkında birçok hipotez ortaya atılmıştır. Ancak bu hipotezler arasında en çok kanıt ileri sürülen ve desteklenen hipotez 1980 yılında Luis Alvares ve oğlu Walter Alvarez tarafında ileri sürülmüş ‘Çarpma Teorisi’dir.
Bu teoriye göre, Meksika’nın Yukatan yarımadası açıklarına çarpan bir meteor dinozorların sonunu getirmiştir.
Hipoteze göre yaklaşık 10 km çapında 55.000 km hızla dünyaya çarpan devasa asteroid, 200.000 km3 malzemeyi buharlaştırmış, eritmiş ve bu malzemeler atmosferi kaplayarak hızlı bir küresel soğumaya neden olmuştur.
Ve 160 milyon yıl dünyanın tek hakimi olmuş bu korkunç sürüngenlerin sonsuza kadar tarih sahnesinden silinmesine neden olmuştur.
Jeolog, hayvansever ve doğasever.