Category
Pencerenin önündeki tedirgin bekleyiş birazdan merdivenlere oradan bahçeye sonra da kavak ağacının gölgesine taşınacaktı. Kahvaltısını, bayramlıklarını giymek için can atan çocuk telaşıyla yapmış, odasına çıkıp hazırlanmaya başlamıştı. Beyaz gömleğinin üzerine giydiği lacivert süveterini askıdan aldı. Koltuk altlarında biriken pamukçukları kopardı…
Yazıyı göster
Tüm renk tonlarının yok oluşuna düşmüşüm. Gözlerimin üzerinden başımın arkasına bir şerit uzanmış. Şakaklarım zonkluyor. Arkada, belimin üzerinde bağlı bileklerim. Vücudumu ısıran zeminin soğuğu yeni bilenmiş bıçaktan da keskin. Dudaklarım yapışkan bir cisimle mühürlü. Tonsuz bakış açısı, gözlerimde. Tok bir…
Yazıyı göster
Doğanın iyileştirici gücünden bahseder ünlü Amerikalı yazar ve şair Ralph Waldo Emerson, yakın arkadaşı Walt Whitman da herkes bizi terk etse bile doğanın bizimle olduğunu söyler. Ne zaman yanına gitsek kucaklar bizi doğa, kuşlar konar Ayten Alpman’ın “Pencereler” şarkısında notalarla…
Yazıyı göster
Ben bir uzaylıyım. Aynı, bu satırları okuyan senin gibi. İkimiz de uzaylıyız. Buna rağmen, Galileo’nun Dünya’nın evrenin merkezinde olmadığını iddia ettiğinde muhalif toplamasıyla aynı sebepten, gezegenimizin evrenin minnacık bir parçasını oluşturduğunu unutuyoruz. Benciliz çünkü. Biz olmazsak dünya dönmez çünkü. F.M….
Yazıyı göster
Lennie… Öyküsüyle hepimizin yüreği sızlatan koca adam… O kadar masum ki yalan söylemeyi bile beceremiyor. Curley’nin karısı ona “Senin yüzündeki morluklar da ne?” diye sorduğunda Lennie kendisine ezberletilen yalanı söylüyor: “Elini makineye kaptırdı.”
Yazıyı göster
Aklımda onca düşünceyle odaya sığamıyordum. İçimden odaya taşıyordum. Odadan da içime geri dönüyordum. İnce bir koridor arasında gidip geliyordum. İçim uzay boşluğu. Önce kusuyor sonra içine alıyordu beni. Epeydir yazmadığımdan dolmakalemin kurumuş mürekkebini nefesimle ısıtmaya çalışmamı izledim. Diğer yandan yokluk…
Yazıyı göster
