Portreler

Yüzü Gözyaşları İçindeydi…

Hayatın alaca karanlığına gerilmiş, beyaz perdede, diyelim ki kırk küsur yıl kadar önce, bir hayal kadın olarak tanımıştık Adile Naşit’i. Saadet Hanım. Hafize Ana. Adoş. ‘Hisseli Kumpanya’nın Adalet’i. “Neşe-i muhabbet”imiz, vazgeçilmezimizdi o. Mutlu muydu, gerçekten mutlu olabilmiş miydi, yanıtı zamana ve sanatın koynuna…

Yazıyı göster