Kategori
Timur Acımış ile konuşurken, Dikran’ın sesiyle irkildim bir an : “Tutku nedir bilirsiniz? Bence tutkun olmak lazım bir şeylere… Denize, gemilere, tayyarelere belki de bir böceğe. Bence insanı insan yapan öğrenme kabiliyeti değil, tutkusu. Sıradan bir şeyden değil, vahşice bir…
Devamını Oku
Christopher John Francis Boone’un hayatına dokunduk bu akşam. Keskin virajlardan, ürkütücü sapaklardan geçtik onunla. Karşısındaki insanla empati kuramıyor, kendisine dokunulmasından şiddetle rahatsız oluyor ve kafasını karıştıran metaforlardan, yabancılardan oldum olası hoşlanmıyordu Christopher. Sayılar, tarihler vardı hayatında. Ve bir de faresi. Sayılar…
Devamını Oku
“Gülriz Sururi, yaşamını sanata, sanatını yaşamına dönüştürmüştür.” Zeynep Oral Başını kaldırdı bir an, gözlerimizin ta içine baktı Filumena. Eski, geçmiş, yok olmuş bir zamandan bahsediyor gibiydik dakikalardır. Belki de hayat böyle bir şeydi. Her şey ve gerçekte hiçbir şey. Sally…
Devamını Oku
Bugün Opal Kronkie ile yıllar sonra yeniden buluştum. Sadece Opal mi, Gloria Gulock, Solomon Bozo, Bradford Winter ile de hasret giderdim uzun uzun. John Patrick Goggin’in yazdığı “Every Body Loves Opal”le (Tatlı Kaçık) ilk tanışmam, çoğunuz gibi, Nisa Serezli ile olmuştu….
Devamını Oku
“Sıradanmış gibi gözüken ama hayatın içinde yaşanan öyküleri çığlığa çevirmeyi seviyorum.” Hep kalsın istedim. Orada öylece. Benimle. Şimdi düşünüyorum da: Kimlerine göre, aslında en baştan sakıncalıydık, yasaktık yek diğerimize. İlkyaz… Otuz dört sene öncesi. Venedik’te Ölümü yaşamıştım. Hangimiz Gustav Von…
Devamını Oku
“Evden çıkarken gün doğuyordu Çocukları uyuyordu. Öptü çocuklarını, karısını kucakladı Uzakta, bir başka kentte de çocuklar mışıl mışıl uyuyordular.” Geçen akşam Ataol Behramoğlu’nun şiirlerinden oluşturulan, tek perdelik müzikli gösteri ; “Bebeklerin Ulusu Yok” u izledik. Ve hemen sonrasında şiirleri…
Devamını Oku
NORMAN – Hiç, ama hiç karamsar değilim. Dertli de değil. Belki, kırk yılda bir. Geceleri. Ya da Noel zamanı, çalışacak iş olmazsa. Ama iyimserim ben. Kadir bilirim. Her şeyden zevk almayı bilirim; Güzelliklerden, bahardan, yazdan. Acıya da katlanmasını bilirim. Duygusal…
Devamını Oku
Geçen akşam Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu’nun son çalışması “Artık Bir Davan Var”ı izledim. Cüneyt Yalaz ile İlker Yasin Keskin ‘in, bir kez daha kişisel bulgu ve katkılarıyla varsıllaşan karakterler ve ikilinin tek kelimeyle zirveye varan oyunculuklarına hayran kaldım. Oyun sonrası…
Devamını Oku
Öncelikle belirtmek istediğim; “Suç ve Ceza”nın günümüz Türk tiyatrosunun kaydını tutan hemen herkes tarafından mutlaka izlemesi gerektiği olacak. Etkileyici tiyatro dili, kusursuz bir roman uyarlaması olduğu kadar, doğrudan oyuncu performansına dayalı son derece başarılı bir yapımla karşı karşıyayız çünkü. Dahası…
Devamını Oku
Geçen akşam Yavuz Pak ile Stefan Tsanev’in yazdığı, İsmail B.Ağlagül’ün dilimize çevirip Burak Han Keyif’in başarıyla yönettiği “Sokrates’in Son Gecesi” ni izlerken, suretler, gölgeler, düşler ve gerçekler arasında buldum kendimi. Dahası, her an horoz üçüncü kez ötebilir ve baldıran zehirli…
Devamını Oku