Kategori
“Sıradanmış gibi gözüken ama hayatın içinde yaşanan öyküleri çığlığa çevirmeyi seviyorum.” Hep kalsın istedim. Orada öylece. Benimle. Şimdi düşünüyorum da: Kimlerine göre, aslında en baştan sakıncalıydık, yasaktık yek diğerimize. İlkyaz… Otuz dört sene öncesi. Venedik’te Ölümü yaşamıştım. Hangimiz Gustav Von…
Devamını Oku
“Evden çıkarken gün doğuyordu Çocukları uyuyordu. Öptü çocuklarını, karısını kucakladı Uzakta, bir başka kentte de çocuklar mışıl mışıl uyuyordular.” Geçen akşam Ataol Behramoğlu’nun şiirlerinden oluşturulan, tek perdelik müzikli gösteri ; “Bebeklerin Ulusu Yok” u izledik. Ve hemen sonrasında şiirleri…
Devamını Oku
NORMAN – Hiç, ama hiç karamsar değilim. Dertli de değil. Belki, kırk yılda bir. Geceleri. Ya da Noel zamanı, çalışacak iş olmazsa. Ama iyimserim ben. Kadir bilirim. Her şeyden zevk almayı bilirim; Güzelliklerden, bahardan, yazdan. Acıya da katlanmasını bilirim. Duygusal…
Devamını Oku
Geçen akşam Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu’nun son çalışması “Artık Bir Davan Var”ı izledim. Cüneyt Yalaz ile İlker Yasin Keskin ‘in, bir kez daha kişisel bulgu ve katkılarıyla varsıllaşan karakterler ve ikilinin tek kelimeyle zirveye varan oyunculuklarına hayran kaldım. Oyun sonrası…
Devamını Oku
Öncelikle belirtmek istediğim; “Suç ve Ceza”nın günümüz Türk tiyatrosunun kaydını tutan hemen herkes tarafından mutlaka izlemesi gerektiği olacak. Etkileyici tiyatro dili, kusursuz bir roman uyarlaması olduğu kadar, doğrudan oyuncu performansına dayalı son derece başarılı bir yapımla karşı karşıyayız çünkü. Dahası…
Devamını Oku
Geçen akşam Yavuz Pak ile Stefan Tsanev’in yazdığı, İsmail B.Ağlagül’ün dilimize çevirip Burak Han Keyif’in başarıyla yönettiği “Sokrates’in Son Gecesi” ni izlerken, suretler, gölgeler, düşler ve gerçekler arasında buldum kendimi. Dahası, her an horoz üçüncü kez ötebilir ve baldıran zehirli…
Devamını Oku
“Matruşka”yı izlediniz mi, bilmiyorum. Tiyatro seyretmenin keyfini yaşatan, söylenecek sözü olan; özenli oyunculukları, rejisi, küçük sürprizleriyle, kısaca her şeyiyle tam tadında bir oyun. Daha ilk antrede seyirci ve eser ortak nabız ritminde buluşuyor ve bu ritim piyes boyunca devam edip…
Devamını Oku
Yağmurla yumuşayan toprağın kokusunu taşıyordu yüzünde Tinke. “Tırpan”ı hatırladım ister istemez o an. Ulaguş Nine’yi, ne bileyim Irazca’nın o isyanını. Tiyatronun o harikulade büyüsünü hissetim yeniden. Ne de olsa bin bir düş ve hayalin gerçekle buluştuğu yerdeydik. Tüm sahneyi doldurup…
Devamını Oku
Heyecanlı, yine o sahneden diğerine, gemsiz azısız bir maraton yaşıyoruz Yavuz Pak ile. Oyunlar, okunacak tekstler, röportajlar, yazılar. Yoruluyor muyuz, kesinlikle hayır. Küçük işbölümleri yapıyoruz aramızda yazıları, bazen röportajları paylaşıyoruz. Beraber çalışmanın, aynı dili konuşmanın güzelliği bu, hiç kuşkusuz. Ve…
Devamını Oku
Julius Rosenberg, Ejlert Løvborg, Necib, Torwald Helmer ve bir aktörün biyografisini oluşturan diğer ‘persona’lar. Necib- Fabrikanın başında bir direktör görmeyi içime sindiremem. Hele o direktör eski kocan olursa… Kendisinin yerine istihdam edildiğim o mevkiden beni attırdığı için iftihar edecek. O…
Devamını Oku